In een nieuwsitem in Qruxx van 24 juli wordt gerefereerd aan uitspraken van RVS-lid Prof. Jan Kremer tijdens een presentatie op het GGZ-congres Frisse kijk op kwaliteit in de GGZ. In het item worden enkele quotes weergeven, die suggereren dat VBHC leidt tot slechtere zorg. Niets is minder waar. Maar zorg er wel voor dat je het concept goed doordenkt en toepast. Volgens mij weet Jan Kremer dat ook wel.
Category / Blogs
Dit is het verhaal van Mariya en haar ‘buddy’, de tumor Bertha, die laten zien wat het kan betekenen als patiënten echt zelf de regie nemen over hun gezondheid en de door henzelf noodzakelijk geachte gezondheidszorg. Om in de terminologie ven Exponential Medicine te blijven: ‘Don’t Let a Good Disruption Go to Waste’.
Exponential Medicine focuses on the use of pioneering biological and technological developments in healthcare. Visiting the Exponential Medicine Conference provided insights into the latest developments and the pioneering technologies of the coming years.
80 procent van wat artsen nu doen wordt straks door slimme machines gedaan en dat is goed nieuws.
Dankzij kunstmatige intelligentie kan goede zorg worden verleend ondanks een beperkt aantal artsen. Steeds meer zorg zal plaatsvinden zonder persoonlijk contact met een mens, maar met avatars.
De rol van de arts wordt steeds meer die van coach of regisseur, ondersteund door databases, sensoren, wearables en machines.
En dat is voor de ontwikkelingslanden maar goed ook. Als Nigeria aan de OESO normen zou moeten voldoen, zouden er 12 maal zo veel artsen nodig zijn en zou men 10 maal meer moeten gaan besteden aan volksgezondheid. Maar het zou 300 jaar duren om dat aantal artsen op te leiden.
Op 26 april 2018 vond voor de vijfde maal de uitreiking plaats van de Value-Based Health Care Prize. Reden om de vier voorgaande prijswinnaars eens nader te beschouwen. Hebben ze een gemeenschappelijke boodschap en wat maakt hen tot goede voorbeelden vaneen VBHC-initiatief?
In mijn vorige blog liet ik de bedrijfsmatige en medische resultaten zien zoals door de Martini Klinik in Hamburg (MK) naar buiten worden gebracht en verwoord zijn in een Harvard-case. Het zijn indrukwekkende resultaten, maar hoe zijn die tot stand gekomen?
Recentelijk was ik aanwezig bij een presentatie van Detlef Loppow, ceo van de Martini Klinik in het Duitse Hamburg, die in 2016 de ‘European Inspirational Award for achievements in Value Based Healthcare’ ontving. De Harvard Business School heeft een case aan deze instelling gewijd, en velen in binnen- en buitenland bestuderen Value Based Health Care (VBHC) aan de hand hiervan.
Ziekenhuisbestuurders en veel politieke partijen willen het liefst dat specialisten in loondienst werken en niet als vrijgevestigde. Dit leidt vrijwel zeker tot veel (structuur)discussies.
Een denkbaar scenario is, op grond van de historie, dat er financiële, fiscale of andere dwangmiddelen ingezet gaan worden om de artsen naar het loondienstverband te dwingen. Artsen gaan op hun beurt al hun tijd en energie inzetten voor een sluitende verdediging voor het behoud van hun positie en belangen.
De hele structuurdiscussie gaat ten koste van waar het echt over zou moeten gaan in de ziekenhuiszorg, namelijk: hoe kunnen we voor, en met, de patiënten de best-mogelijke zorg tegen aanvaardbare kosten creëren en overbodige zorg achterwegen laten?
