Ziekenhuisbestuurders en veel politieke partijen willen het liefst dat specialisten in loondienst werken en niet als vrijgevestigde. Dit leidt vrijwel zeker tot veel (structuur)discussies.
Een denkbaar scenario is, op grond van de historie, dat er financiële, fiscale of andere dwangmiddelen ingezet gaan worden om de artsen naar het loondienstverband te dwingen. Artsen gaan op hun beurt al hun tijd en energie inzetten voor een sluitende verdediging voor het behoud van hun positie en belangen.
De hele structuurdiscussie gaat ten koste van waar het echt over zou moeten gaan in de ziekenhuiszorg, namelijk: hoe kunnen we voor, en met, de patiënten de best-mogelijke zorg tegen aanvaardbare kosten creëren en overbodige zorg achterwegen laten?
Category / Blogs
In een recente analyse van tien jaar Zorgverzekeringswet concluderen de economen Wim Groot en Henriette Maassen van den Brink dat van een impuls in kwaliteit weinig terecht is gekomen. Oorzaak: ‘Het oerwoud aan kwaliteitsindicatoren lijkt soms meer bedoeld om kwaliteitsverschillen te verdoezelen dan om deze transparant te maken’.
De kranten staan er vol van: de zorg is onze grootste zorg! We lopen vast met de bestaande werkwijze, de kosten zijn een van de hoogste wereldwijd! Er is een andere aanpak nodig, extra geld, extra handen aan het bed, extra mantelzorgers. Zijn het loze kreten of is er echt iets aan de hand?
